Eind 2019 kondigden we vol trots aan dat het september-event van 2020 in Zwitserland zou plaatsvinden, met een spectaculaire wandeling naar, en overnachting op bijna 3000 meter. Toen de eerste Corona besmettingen in Nederland gemeld werden en ons land in Lock down ging, dachten we nog dat het tegen de zomer wel over zou zijn en onze plannen doorgang konden vinden, maar tegen de zomer werd wel duidelijk dat Zwitserland niet door kon gaan en we op zoek moesten naar een alternatief. Een nieuw plan was snel geboren, de lange wandeling bleef, het overnachten op 3000 meter werd ingeruild voor slapen op zeeniveau en we bleven lekker in Nederland. En zo stonden we met 30 mannen op 4 september 2020 op het station van Kampen Zuid om te vertrekken naar den Helder.
Aangekomen in den Helder scheepten we in voor een snelle overtocht en kwamen we aan op Texel. Het echte werk kon beginnen. Gids Han had een prachtige tocht over Texel uitgezet die ons voerde over “De Hoge Berg” met uitzicht op “De rede van Texel”, via de Koog en de Sluftervalei naar onze overnachtingscamping onder de rook van de Cocksdorp. Tijdens de wandeling prikkelde Wim Hoddenbagh ons met korte overdenkingen rondom het thema “Hoe kun je praktisch je leven Heiligen voor God?” En Remon had de uitdaging om het hele weekend zijn gitaar mee te slepen en ons te begeleiden tijdens de momenten van aanbidding. Na de eerste dag hadden we 30 wandel kilometers op de teller staan en het was maar goed dat we halverwege werden getrakteerd op pannenkoeken van de familie Keizer wat de inwendige mens versterkte en zeker ook het moraal.
De volgende dag waren we al weer vroeg uit de veren. De boot die we gecharterd hadden voor de overtocht naar Vlieland vertrok om 10.00 uur en daarvoor moest er gegeten worden, tenten worden opgeruimd en aanhangers worden ingepakt, en nog 8 kilometer gelopen worden. We bereikten keurig op tijd de boot en via een gammele steiger gingen we aan boord. De overtocht op de verbouwde vissersboot was spectaculair door de windkracht 6, de hoge golven en de stroming tussen de eilanden. De aankomst op Vlieland was gepland op een lange steiger die uitkomt op de Vliehors, een enorme zandplaat aan de westkant van het eiland. Echter de steiger bestond niet meer en nu begrepen we ook waar de lange loopplank aan de boeg van de kotter voor bedoeld was. De kotter voer richting de zandplaat totdat zij vastliep en de loopplank werd uitgeschoven en eindigde ergens in het water. Het werd ons al snel duidelijk dat we dit avontuur niet zouden kunnen vervolgen zonder een nat pak te halen. En terwijl een deel van de groep zich vertwijfelt afvroeg hoe het nu verder moest, stonden Martien en Han al tot aan hun navel in het zoute water en als er één schaap over de dam is……. 10 minuten later stond de hele groep veilig en wel op de Vliehors en nadat iedereen weer enigszins droog was, vertrokken we met de wind in de rug richting het oostelijke deel van het eiland. Met nog een tussenstop bij het drenkelingen huisje en het Posthuis, kwamen we moe maar voldaan aan op de camping. Inmiddels stond de dagteller op 30 kilometer en iedereen is toe aan een douche en eten. Het ondersteunende team, dat met alle spullen van Texel naar Den Helder naar Harlingen naar Vlieland was gereisd, was ook aangekomen en bereiden een heerlijke BBQ. Ook deze dag was weer vol met geestelijke opbouw, goede gesprekken en kameraadschap. En waar de ondersteunende ploeg de avond nog voortzette met goede gesprekken, zochten de wandelaars hun slaapzak op om uitgeput in slaap te vallen.
De volgende dag is het zondag, en nadat de magen gevuld en de tenten opgebroken waren, zoeken we een groot duinpan op om de dienst te houden. Wim sprak met ons verder over het thema en vragen over het Heiligen van je tijd, je bezittingen, je kinderen kwamen ter sprake. We maakten God groot door het zingen van liederen en er is ruimte voor getuigenissen. We zijn verrast door de getuigenissen van wat God met de mannen heeft gedaan dit weekend. Bijzonder hoe mannen vol verlangen om God te ontmoeten het weekend in gaan en dat dit dan ook echt gebeurd. Het vervult ons met dankbaarheid.
Na de dienst was het tijd om de spullen te pakken en naar de boot te gaan die ons in 1,5 uur naar het vasteland bracht. Vandaar was het nog 1,5 uur treinen voordat we aankwamen op station Kampen Zuid, waar velen werden opgewacht door hun geliefden. We hebben een prachtig avontuur beleefd en ook ontdekt dat op welke manier je ook uitstapt, het avontuur op zoekt, God opzoekt, je nooit teleurgesteld zult worden in wat Hij voor en met ons doet.
Aangekomen in den Helder scheepten we in voor een snelle overtocht en kwamen we aan op Texel. Het echte werk kon beginnen. Gids Han had een prachtige tocht over Texel uitgezet die ons voerde over “De Hoge Berg” met uitzicht op “De rede van Texel”, via de Koog en de Sluftervalei naar onze overnachtingscamping onder de rook van de Cocksdorp. Tijdens de wandeling prikkelde Wim Hoddenbagh ons met korte overdenkingen rondom het thema “Hoe kun je praktisch je leven Heiligen voor God?” En Remon had de uitdaging om het hele weekend zijn gitaar mee te slepen en ons te begeleiden tijdens de momenten van aanbidding. Na de eerste dag hadden we 30 wandel kilometers op de teller staan en het was maar goed dat we halverwege werden getrakteerd op pannenkoeken van de familie Keizer wat de inwendige mens versterkte en zeker ook het moraal.
De volgende dag waren we al weer vroeg uit de veren. De boot die we gecharterd hadden voor de overtocht naar Vlieland vertrok om 10.00 uur en daarvoor moest er gegeten worden, tenten worden opgeruimd en aanhangers worden ingepakt, en nog 8 kilometer gelopen worden. We bereikten keurig op tijd de boot en via een gammele steiger gingen we aan boord. De overtocht op de verbouwde vissersboot was spectaculair door de windkracht 6, de hoge golven en de stroming tussen de eilanden. De aankomst op Vlieland was gepland op een lange steiger die uitkomt op de Vliehors, een enorme zandplaat aan de westkant van het eiland. Echter de steiger bestond niet meer en nu begrepen we ook waar de lange loopplank aan de boeg van de kotter voor bedoeld was. De kotter voer richting de zandplaat totdat zij vastliep en de loopplank werd uitgeschoven en eindigde ergens in het water. Het werd ons al snel duidelijk dat we dit avontuur niet zouden kunnen vervolgen zonder een nat pak te halen. En terwijl een deel van de groep zich vertwijfelt afvroeg hoe het nu verder moest, stonden Martien en Han al tot aan hun navel in het zoute water en als er één schaap over de dam is……. 10 minuten later stond de hele groep veilig en wel op de Vliehors en nadat iedereen weer enigszins droog was, vertrokken we met de wind in de rug richting het oostelijke deel van het eiland. Met nog een tussenstop bij het drenkelingen huisje en het Posthuis, kwamen we moe maar voldaan aan op de camping. Inmiddels stond de dagteller op 30 kilometer en iedereen is toe aan een douche en eten. Het ondersteunende team, dat met alle spullen van Texel naar Den Helder naar Harlingen naar Vlieland was gereisd, was ook aangekomen en bereiden een heerlijke BBQ. Ook deze dag was weer vol met geestelijke opbouw, goede gesprekken en kameraadschap. En waar de ondersteunende ploeg de avond nog voortzette met goede gesprekken, zochten de wandelaars hun slaapzak op om uitgeput in slaap te vallen.
De volgende dag is het zondag, en nadat de magen gevuld en de tenten opgebroken waren, zoeken we een groot duinpan op om de dienst te houden. Wim sprak met ons verder over het thema en vragen over het Heiligen van je tijd, je bezittingen, je kinderen kwamen ter sprake. We maakten God groot door het zingen van liederen en er is ruimte voor getuigenissen. We zijn verrast door de getuigenissen van wat God met de mannen heeft gedaan dit weekend. Bijzonder hoe mannen vol verlangen om God te ontmoeten het weekend in gaan en dat dit dan ook echt gebeurd. Het vervult ons met dankbaarheid.
Na de dienst was het tijd om de spullen te pakken en naar de boot te gaan die ons in 1,5 uur naar het vasteland bracht. Vandaar was het nog 1,5 uur treinen voordat we aankwamen op station Kampen Zuid, waar velen werden opgewacht door hun geliefden. We hebben een prachtig avontuur beleefd en ook ontdekt dat op welke manier je ook uitstapt, het avontuur op zoekt, God opzoekt, je nooit teleurgesteld zult worden in wat Hij voor en met ons doet.
